سپرده یک پول پرداختی نیست. صرفا مبلغی است که برای استفاده یا برداشت در آینده به یک بانک، موسسه مالی یا سازمان دیگری انتقال یافته است (به این معنی که شما پول را پس میگیرید). شما ممکن است برای نگهداری، تسهیلات یا کسب پول به صورت بهره، یک حساب سپرده باز کنید. حسابهای جاری، پسانداز و گواهی سپرده (CDs) همه انواع حسابهای سپرده هستند. بانکها روی برخی از این حسابها بهره پرداخت میکنند، زیرا از سپردهی شما برای پرداخت وام به دیگران استفاده میکنند. سپرده همچنین میتواند مربوط به بخشی از پولی باشد که برای اثبات توانایی شما برای خرید کالاها یا خدمات خاص استفاده میشود. این نوع از سپرده گاهی سپرده امنیتی یا سپرده حداقل برای باز کردن یک حساب مالی نامیده میشود.
زمانی که پول نقد و یا چک را به حساب خود واریز میکنید، در حال انتقال وجوه به بانک خود برای نگهداری ایمن و دسترسی آسان، و شاید برای کسب درآمد کمی به پول تان هستید. شما همچنین زمانی که پول را به حساب کارگزاری خود اضافه میکنید، یعنی پول خود را سپرده میکنید (Deposit). این پول هنوز به شما تعلق دارد و شما میتوانید با توجه به شرایط حساب خود آن را برداشت کنید. اکثر حسابهای سپرده بانکی از جمله حساب جاری، حسابهای پسانداز، و سیدی، تا ۲۵۰ هزار دلار توسط FDIC (سازمان بیمه سپرده گذاری فدرال) بیمه میشوند. این به این معنی است که اگر مسأله ای برای بانک اتفاق بیافتد، دولت هر گونه ضرر را تحت این مقدار پوشش خواهد داد. به عبارت دیگر، پول شما به طور کلی ایمن است. از طرف دیگر، حسابهای کارگزاری بیمه نمیشوند و به طور کلی با ریسک بیشتری همراه هستند.
حسابهای سپردهی بسیاری وجود دارد که هر کدام هدف متفاوتی دارند. برخی برای استفاده روزانه، بقیه برای پساندازهای طولانی مدت طراحی شدهاند. در اینجا انواع مختلف حسابهای سپرده مطرح شدهاند:
حساب جاری (Checking account): حساب جاری به شما این امکان را می دهد که چک بنویسید یا از کارت بانک استفاده کنید. برای پرداخت هزینههای روزانه و قبضها استفاده میشود. معمولا بهرهی خیلی ناچیزی دارد یا اصلا بهرهای ندارد.
حساب پسانداز(Savings account): حساب پسانداز برای ذخیره پول برای موارد اضطراری یا یک هدف خاص استفاده میشود. به طور کلی دارندگان حسابهای پسانداز مقدار کمی بهره
می پردازند.
حساب سپرده دیداری (عندالمطالبه) (Call deposit account): این نوع از حساب مواردی از حساب جاری و پسانداز را با هم ترکیب میکند. می توان به راحتی به پول خود دسترسی داشته باشید، چک بنویسید، و روی سپردهی خود بهره به دست آورید.
گواهی سپرده (Certificate of deposit) یا (CD): برای پساندازهای طولانی مدت استفاده میشود. بعد از داشتن آن برای یک مدت مشخص، نرخ بهرهی ثابت تضمینی پرداخت میکند. نرخ بهرهی پرداخته شده در CD بالاتر از حساب پسانداز است. گواهی سپرده طولانی مدت تر نرخ بهرهی بهتری هم ارائه میکند. عیب آن این است که اگر بخواهید وجوه را زودتر از حساب برداشت کنید، ممکن است بخشی از بهرهی به دست آوردهی خود را از دست بدهید.
حساب بازار پول (Money Market Account): حساب بازار پول مانند یک حساب ترکیبی جاری و پسانداز است، نرخ بهرهی کمی بالاتر از حساب پسانداز دارند. اما چنین حسابهایی ممکن است سپردهی حداقل بالاتر و تعداد دفعات تراکنش محدودتری در یک ماه نیاز داشته باشند.
مثال:
زمانی که چک حقوقی شما به حساب بانکی شما هر دو هفته واریز می شود، آن یک سپرده است. وقتی 500 دلار به صاحب خانه جدید برای تامین آسیبهای احتمالی می دهید، آن هم یک سپرده است. اضافه کردن پول به حساب کارگذاری برای خرید سهام هم یک سپرده است.