رکـود رشد اقتصادی را متوقف می‌کند. معمولاً آمارهایی نظیر تولید ناخالص داخلی در دوران رکـود هرسال نسبت به سال قبل با کاهش چشم‌گیری روبرو خواهد بود.
رکود یک بخش طبیعی (اما ناخوشایند) از چرخه اقتصاد و تجارت است. معمولاً بحران هایی که اتفاق می‌افتند می‌توانند آغازگر یک رکـود باشند. رکود جهانی در سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ توجهات زیادی به استراتژی های سرمایه گذاری ریسکی که توسط مؤسسات بزرگ مالی در کنار طبیعت جهانی سیستم مالی مورداستفاده قرار می‌گیرد به همراه داشت. درنتیجه چنین رکـود جهانی، تقریباً اقتصادهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه سراسر جهان از این شکست بزرگ رنج بردند و سیاست‌های متعدد دولتی برای کمک به جلوگیری از بحران مالی آینده پیاده‌سازی شد.
رکود اقتصادی زمانیست که نرخ تورم منفی باشد. و آن زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت مصرف کننده به طور همگانی نزولی باشد. کاهش در قیمت‌ها و تورم منفی که در پی آن می‌آید معمولا نتیجه کاهش در هزینه کردن مصرف کننده و کاهش تقاضا برای محصولات و خدمات است. رکود اقتصادی موجب افزایش در قدرت خرید پول میشود. با اینکه مصرف کنندگان بسیاری این را یک چیز خوب میدانند، اما تورم منفی میتواند نشاندهنده‌ی رکود یا بی‌ثباتی اقتصادی باشد. رکود معمولا به معنای دستمزدهای پایین‌تر، شغل‌های کمتر، و کاهش در بازار سهام است. شاخص قیمت مصرف کننده مسئول اندازه‌گیری نرخ تورم و نرخ تورم منفی است.
مثال:
قابل توجه‌ترین مثال واقعی از رکود اقتصادی در تاریخ معاصر، در سال 2007 اتفاق افتاد. تا سال 2009 نرخ تورم به زیر صفر رسید، به این معنی که کشور دچار تورم منفی بود. این تورم منفی با نرخ بیکاری بیش از 10% همراه بود، که بیشترین مقداری بود که برای کشور در بیش از 20 سال رخ داده بود.
