تراست غیر قابل فسخ تراستی است که زمانی که تشکیل میشوند دیگر قابل تغییر نیست. زمانی که واگذارکننده تراست (کسی که تراست را تشکیل میدهد) حساب را تشکیل و هزینهی آن را تامین کند، دیگر نمیتواند ذینفع را اضافه یا حذف کند یا شرایط آن را تغییر دهد. به همین شکل تراستی (کسی که مسئول مدیریت داراییهای تراست است) نمیتواند در حساب تغییری ایجاد کند. تنها فرد یا افرادی که قدرت ایجاد تغییر در یک تراست غیر قابل فسخ را دارند اشخاص ذینفع هستند؛ حتی آن موقع هم تحت شرایط خاصی تامین کننده میتواند تراست قابل فسخ را تغییر دهد، اما تراستهای قابل فسخ در زمان مرگ اهداکننده دائمی میشوند.
مثال:
یک نوع از تراست غیر قابل فسخ برای برنامهریزی املاک به کار میرود و به مردم کمک میکند که مالیات ملک را نپردازند. اگر اهداکننده یک تراست غیر قابل فسخ را برای یک ذینفع (معمولا یک بچه یا نوه) تشکیل دهد، آنها میتوانند به طور قانونی آن پول را به آن شخص تا زمانی که زنده اند بدهند. زمانی که آنها فوت کنند، پول تراست به عنوان بخشی از ملک محسوب نمیشود، که مالیات املاکی که باید بپردازدند را به حداقل میرساند.