پیشنهاد خرید بالاترین قیمتی است که خریدار در بازار مایل به پرداخت برای اوراق بهادار، کالا یا ارز است. پیشنهاد خرید هم مبلغ و هم مقداری که خریدار مایل به خرید است را تعیین میکند. هنگامی که شما پیشنهاد خرید خود برای یک سهام را ارائه می دهید، در مقابل تمام خریداران دیگر در بازار رقابت می کنید. اغلب پیشنهاد خرید توسط واسطه‌گر ارائه میشود (شخص یا بنگاهی که خریداران و فروشندگان را با هم تطبیق میدهد).
مثال:
فرض کنید شما مایل به پرداخت 10 دلار به ازای هر سهم برای مجموع 100 سهام از بورس فرضی A هستید. این پیشنهاد، پیشنهاد خرید شماست. اگر فروشنده حاضر به فروش سهام با این قیمت باشد، معامله اجرا خواهد شد.
چگونه پیشنهاد خرید و فروش را تعبیر کنیم؟
هنگامی که به دنبال خرید یا فروش یک سهام هستید، معمولا دو قیمت متفاوت میبینید- پیشنهاد خرید (Bid) و پیشنهاد فروش (Ask). این دو مبلغ تصویری از آنچه در بازار رخ میدهد هستند. پیشنهاد خرید و فروش بهترین قیمت را برای خرید و فروش در آن لحظه‌ی خاص نشان میدهند.
سهام‌های مشهور زیاد خرید و فروش میشوند، بنابراین قیمت آن‌ها ممکن است سریع تغییر کند.
بیایید به مثالی از قیمت خرید/فروش یک کمپانی فرضی نگاهی بیاندازیم.
پیشنهاد خرید 100 دلار است: در حال حاضر این مبلغ بالاترین پیشنهاد خرید در بازار برای این سهام است. به یاد داشته باشید همانطور که اسم "پیشنهاد خرید" اشاره می کند، خریداران دیگری هم هستند که با قیمت پایین‌تر مزایده می کنند. اگر شما برای فروش سهام "سفارشی به قیمت بازار" ارائه کرده باشید (بهترین قیمت ممکن)، در نتیجه احتمالا 100 دلار مبلغی است که دریافت میکنید.
پیشنهاد فروش 105 دلار است: در حال حاضر این کمترین قیمتی است که کسی حاضر به فروش سهام میشود. این مقدار به این معنی است که فروشندگان دیگر قیمت بالاتری را درخواست میکنند. اگر شما "سفارشی به قیمت بازار" برای خرید سهام ارائه کرده باشید، بنابراین احتمالا مبلغی که پرداخت میکنید 105 دلار است.
"اندازهی خرید" و "اندازهی فروش" به چه معنی هستند؟
قیمت‌های خرید و فروش معمولا عدد دیگری هم در کنار خود- اغلب در پرانتز یا کروشه- برای سرمایه گذارانی که نرخ سود سطح 1 را روی صفحات معاملاتی خود مشاهده می کنند، دارند. این اعداد تعداد سهامی را نمایش میدهند که سرمایه گذاران مایل به خرید یا فروش در قیمت خرید یا فروش فعلی هستند. اندازه‌ِی خرید و اندازهی فروش معمولا به صورت "معاملات صد سهمی" هستند که نشان دهنده‌ی 100 سهم در هر کدام است. بنابراین اندازهی فروش پنج نشان دهنده‌ِ 500 سهم است.
اندازهی معاملات سهمی که قابل تقسیم به 100 هستند معاملات صد سهمی نامیده میشوند. آن‌هایی که نمیتوانند- مثلا 75- خرده سهام نام دارند. معمولا سهام ارزان قیمت در معاملات سهمی 100تایی و سهام گران قیمت در معاملات سهمی 10تایی یا حتی کمتر قرار می گیرند.
به عنوان مثال قیمت خرید یک کمپانی فرضی 100 (10) دلار است. این عدد به این معنی است که 1.000 معامله‌ی در انتظار سهام با قیمت خرید 100 دلار وجود دارد. پس اگر بخواهید 100 سهام بفروشید، بنابراین احتمالا این قیمتی است که دریافت می کنید. اگر می خواستید که 2155 سهم بفروشید، حداقل بخشی از سفارش شما میتواند به 100 دلار به فروش رسد. بسته به نوع سفارش شما، بخش باقیمانده معامله‌ی شما میتواند به قیمت متفاوتی انجام شود.
قیمت فروش هم به همین صورت است. قیمت فروش 105 (20) دلار به این معنی است که 2.000 معامله‌ی شرطی به قیمت 105 دلار وجود دارد. اگر شما می خواستید 100 سهم بخرید، شما باید 105 دلار برای آن‌ها پرداخت می کردید.
نقش بازارگردان (market maker) چیست؟
نقش بازارگردان اطمینان از وجود نقدینگی کافی در بازار است. داشتن نقدینگی کافی در بازار، خرید و فروش را آسان تر میکند. بازارگردانان معمولا بانک‌ها یا مؤسسات مالی بزرگ هستند. در بعضی موارد، بازارگردان میتواند یک واسطه‌گر باشد.
بازارگردان معمولا فهرست موجودی سهام را در دست دارد و می تواند قیمت خرید و فروش را برای تعداد مشخصی سهام نمایش دهد. آن‌ها می توانند معاملاتی برای حساب خود (معاملات اصلی) و همچنین برای حساب مشتری (معاملات با واسطه) انجام دهند.
هنگامی که یک بازارگردان از خریدار سفارش می گیرد، آن‌ها از فهرست موجودی خود سهام می فروشند و سفارشات را تکمیل می کنند. بازارگردانان از شکاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش - اختلاف بین قیمت خرید و قیمت فروش (Spread) پول به دست می‌آورند.
نقدینگی که آن‌ها فراهم میکنند تضمین میکند که حجم معاملات کافی برای پیش رفتن کارها وجود دارد. بدون بازارگردانان، اگر می خواستید سهام خود را بفروشید، ممکن است خریداران کافی در بازار برای خرید سهام شما وجود نداشته باشند. اساسا آن‌ها روغنی هستند که موتور بازار را بدون مشکل میچرخانند.
چرا قیمت فروش بیشتر از قیمت خرید است؟
جواب ساده است،سود!!!
در بازار بورس، بازارگردانانی مانند بانک‌ها یا مؤسسات هستند که نقدینگی را تضمین می کنند. این نقدینگی به همه‌ی ما کمک می کند که به طور مؤثر خرید و فروش انجام دهیم.
بازارگردانان فهرست موجودی سهام را در دست دارند و از تفاوت قیمت بین خرید و فروش سود کسب میکنند. اگر قیمت فروش پایین‌تر از قیمت خرید بود آن‌ها سود نمی کردند.
فرض کنید که یک بازارگردان فهرست موجودی سهام یک کمپانی فرضی را برای 10 دلار خریداری کرده است. آن‌ها ممکن است قیمت خرید ۰۵/۱۰ دلار را برای کسب سود درخواست کنند. ۰۵/۰ دلار ممکن است کم به نظر برسد، اما زمانی که حجم زیادی را بفروشند، واقعا به سود بازارگردانان اضافه می شود. این اختلاف (تفاوت قیمت خرید و فروش) را جبرانی برای ریسکی که آن‌ها با نگهداشتن مقدار زیادی سهام میکنند، باید در نظر گرفت.
متناوبا، اگر آن‌ها حجم زیادی از سهام کمپانی را به قیمت 10 دلار بخرند و قیمت فروش را 10 دلار اعلام کنند، هیچی به دست نمی‌آورند. حتی بدتر، با 95/9 دلار، آن‌ها پول از دست
می دهند.
چرا پیشنهاد خرید و پیشنهاد فروش انقدر از هم فاصله دارند؟
تفاوت بین پیشنهاد خرید و فروش شکاف (اختلاف)/ Spread نامیده میشود. برای سهامی که در حجم‌های زیاد مبادله می شود- سهامی که به شدت قابلیت تبدیل به پول نقد دارد- شکاف (اختلاف) کم خواهد بود.
اگرچه موارد بسیاری هست که اختلاف می تواند زیاد باشد- زمانی که قیمت‌های خرید و فروش فاصله‌ی زیادی از هم دارند. مهم است که این را درک کنیم که وجود اختلاف زیاد همیشه به این معنی نیست که مشکلی در سهام یا بازاری که مبادله در آن صورت میگیرد وجود دارد.
حجم‌های پایین: بعضی سهام تقاضای بالا ندارند- به همین دلیل آن‌ها در حجم پایین مبادله می شوند. ممکن است آن‌ها در یک بازار بی رقابت باشند، یا جایی که سرمایه گذاران بالقوه در انتظار اطلاعات بیشتری هستند. در حجم‌های پایین، سهام کمتر قابل تبدیل به پول نقد است. به این معنی است که ریسک بیشتری در نگه داشتن آن سهام برای بازارگردان وجود دارد.
نوسان: بعضی سهام‌ها حرکت قیمت بالا و پایین زیادی دارند، به این معنی که آن‌ها دارای نوسان بالا هستند. زمانی که سهام بی‌ثبات است، اختلاف خرید و فروش معمولا بیشتر از سهام با ثبات بیشتر است.
