یک دارایی سیال (نقدی) پول نقد است- یا دارایی که با یک قیمت مناسب می توان آن را تبدیل به پول نقد کرد. سهام و اوراق قرضه داراییهای نقدی هستند، در حالی که املاک و تجهیزات نیستند. در نظر گرفتن نقدینگی یک سرمایهگذاری، اگر میخواهید آن را به صورت کوتاه بخرید یا آن را بفروشید، ضروری است. یک کمپانی باید مقدار مشخصی نقدینگی برای پاسخگویی به تعهدات مالی کوتاه مدت خود، مانند قبوض داشته باشد. از طرف دیگر، توانایی ایفای تعهدات، به توانایی کمپانی در پرداخت بدهیهای بلند مدت اشاره دارد. فرمولهای متعددی برای ارزیابی نقدینگی یک کمپانی وجود دارد.
مثال:
سهامها میزان نقدینگی متفاوتی دارند. سهامهای با ارزش بالا (عموما کمپانیهایی با حداقل ارزش بازار 10 میلیارد دلار) معمولا بیشتر از سهام های با ارزش پایین (معمولا کمپانیهایی با ارزش بازار بین 250 میلیون تا 2 میلیارد دلار) نقد شونده هستند. به این دلیل که خریداران و فروشندگان برای سهامهای با ارزش بالا بیشتر هستند. برای مثال، اپل سهامی بسیار نقد شونده است- میتوان آن را سریع به قیمت بازار خرید و فروش کرد. حجم زیادی از سهام اپل هر روزه مبادله میشود (میانگین آن بیشتر از 25 میلیون است)، بنابراین پیدا کردن یک خریدار یا فروشنده آسان است. اگر شما بخواهید یک سهام با حجم کمتر مبادله را، مانند فردی مک، خریداری یا انتقال دهید، ممکن است بیشتر زمان ببرد. درنتیجه، این سهام کمتر قابلیت تبدیل به پول نقد دارد.