بازارهای مالی از شاخص‌ها برای دنبال کردن عملکرد بازار استفاده میکنند. شاخص‌ها برای بررسی طبقات دارایی سهام و اوراق قرضه استفاده می شوند. در بازارهای ایالات متحده، شاخص S&P یا The Standard & Poor’s 500 یکی از شناخته شده ترین شـاخص های جهان است و معیار رایج مورد استفاده برای بازارهای سهام به‌حساب می‌آید. در واقع، عملکرد S&P معیاری است که توسط سرمایه گذاران حرفه‌ای برای مقایسه‌ی عملکرد کلی خود یا بخشی از آن استفاده میشود. به این دلیل که صندوق‌های سرمایه گذاری با مدیریت فعالانه (مثل صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک) به طور کلی نسبت به صندوق‌های سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص هزینه‌ی بیشتری دریافت میکنند، سرمایه گذاران انتظار بازدهی دارند که از شاخص‌های بازار مرتبط پیشی بگیرد.
مثال:
تصور کنید یک صندوق سرمایه گذاری مشترک فرضی به نام ABC وجود دارد. صندوق سرمایه گذاری ABC روی سهام ایالات متحده سرمایه گذاری می کند و 15% بازده در طول سال دریافت میکند. در این دنیا Index 9000 شاخص اصلی اکوئیتی است. در طول سال 20 % بر ارزش شاخص 9000 افزود م یشود. هنگامی که ارزش صندوق سرمایه گذاری ABC بالا رفت، عملکرد ضعیفی نسبت به شاخص عمده‌ی بازار داشت. با وجود سود حاصل، ممکن است سرمایه گذاران باز هم شکایت کنند زیرا که محصول سرمایه گذاری به خوبی معیار آن عمل نکرد.
