زمانی که پولی قرض می کنید، دلایل زیادی وجود دارد که وام‌دهنده ممکن است نخواهد پول را رایگان به شما بدهد. یک دلیل اینکه ،به دلیل تورم همان مقدار مشخص در امروز احتمالا ارزش کمتری در آینده خواهد داشت. وام دهنده ممکن بود با سرمایه گذاری آن پول بازده کسب کند اگر قرار نبود ان را به شما بدهد. و او با این ریسک که ممکن است شما هیچ وقت آن پول را پس ندهید رو به رو است. برای جبران این ابعاد منفی، وام‌دهندگان معمولا بهره دریافت میکنند- این هزینه‌ی قرض گرفتن پول است. شما میتوانید با قرار دادن پولتان در جاهایی مانند حساب‌های پس‌انداز یا گواهی سپرده بهره کسب کنید، یا ممکن است روی وام دانشجویی، وثیقه، یا مانده‌ی کارت اعتباری بهره پرداخت کنید. راه‌های زیادی هست که بهره را محاسبه کنید، بنابراین حتما جزئیات مهم قرارداد را بخوانید.
مثال:
فرض کنید شما 200 دلار برای یک سال با نرخ بهره‌ی 3% قرض می کنید. به این معنی است که شما 200 دلاری که قرض گرفته‌اید و همچنین 6 دلار بهره در پایان مدت زمان باید پرداخت کنید. فرض کنید دوست شما برای همین مقدار از همان موسسه درخواست میکند اما نرخ بهره‌ی او 10% است. در پایان یک سال او باید 200 دلار به علاوه‌ی 20 دلار بهره پرداخت کند. وام‌های یکسان بسته به نرخ بازار و میزانی که وام‌دهنده قرض گیرنده را مخاطره‌آمیز ببیند، میتوانند نرخ بهره‌ی متفاوتی داشته باشند. این‌ها اعداد کوچکی هستند، اما با وام‌های بزرگتر و دوره‌های طولانی‌تر، بهره میتواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
