زمانی فروش استقراضی انجام می شود که سرمایه گذاری گمان کند که قیمت یک سهام سقوط میکند. سهام قرضی را به قیمت فعلی میفروشد و انتظار دارد اگر ارزش آن کم شود، آن‌ها را به قیمت پایین‌تری بازخرید کند.درست همانطور که خرید سهام معمولی ریسک‌هایی دارد، فروش استقراضی هم چنین است. در حقیقت، فروش استقراضی ریسک بیشتری نسبت به خریدهای سنتی سهام دارد. سرمایه گذاران باید از احتمال بالا رفتن قیمت سهام به جای سقوط آن آگاه باشند- که موجب میشود سرمایه گذار برای بازپس گرفتن سهام بیشتر از ارزش کلی سهام اصلی هزینه کند. به علاوه، آن‌ها باید هزینه‌ی مربوط به سهام قرضی را هم پرداخت کنند. از آنجایی که قیمت سهام میتواند به طور بی‌نهایت بالا رود، ضرر و زیان احتمالی در فروش استقراضی از نظر تئوری نامحدود است.
مثال:
سرمایه گذاری به نام جان گمان میکند که قیمت سهام کمپانی فرضی واچ ورلد بسیار بالاست زیرا که رقیب آن قرار است یک ساعت جدید تحول‌آمیز معرفی کند. جان از حساب مارجین خود استفاده میکند و 100 سهام واچ ورلد را قرض میگیرد. او هر سهام را به قیمت 15 دلار، به نرخ فعلی بازار، میفروشد. حالا جان باید صبر کند تا ببیند چه اتفاقی برای قیمت سهام می‌افتد. ساعت کمپانی رقیب موفقیت بزرگی است و سهام واچ ورلد 15% به 75/12 دلار برای هر سهم سقوط میکند. جان 100 سهم به قیمت 12.75 دلار برای باز پرداخت بروکر خود خریداری میکند. پیش از پرداخت هزینه‌ی سهام قرضی، جان 225 دلار توسط فروش استقراضی واتچ ورلد به دست آورده است.
