زمانی که یک کمپانی پول نیاز دارد، دو راه پیش رورارد: فروختن سهام میان خودشان یا قرض گرفتن پول؛ و راه دیگر، صدور اوراق قرضه به معنای قرض گرفتن پول از سرمایه گذاران می باشد. سرمایه گذاران اوراق قرضه، بازپرداخت پول خود را از صادرکنندگان آن طلبکار هستند. آن‌ها میتوانند اوراق قرضه‌ی خود را (که مثل یک سند بدهکاری است) به سرمایه گذاران دیگر بفروشند و اجازه دهند که اوراق قرضه در بازار مبادله شود. صادرکننده اوراق قرضه در موعد پرداخت (سر رسید) پول را به دارنده‌ی آن در آن زمان پرداخت میکند و معمولا در طول این زمان بهره‌ی آن (پرداخت‌های کوپنی) را به صورت سالانه واریز میکند. اما از آنجایی که شرکت ها احتمال ورشکستگی دارند، هیچ ضمانتی مبنی بر بازپرداخت به دارنده اوراق قرضه وجود ندارد.
مثال
کمپانی آبجو سازی AB InBev در سال 2016 به مقدار زیادی پول نقد برای تکمیل بزرگترین اکتساب خود نیاز داشت (SAB Miller). برای پرداخت مبلغ بیش از 100 میلیارد دلار، AB InBev یکی از بزرگترین معاملات اوراق قرضه در تاریخ را تکمیل و اوراق قرضه به ارزش 46 میلیارد دلار را عرضه کرد. این کمپانی با فروش آبجوی خود به آرامی در حال پرداخت قرض خود میباشد.
