رسید سپرده آمریکایی اسناد رسمی منتشر شده توسط بانک‌های ایالات متحده هستند که خود اثباتی بر مالکیت سهام خارجی می باشند. کمپانی‌های خارجی نمیتوانند به مبادله ی سهام در بورس ایالات متحده بپردازند. اما بانک‌های آمریکایی میتوانند سهام کمپانی‌های بین‌المللی را بخرند و به سرمایه گذاران آمریکایی رسیدهایی را بفروشند که نشان دهنده‌ی تعداد معینی از آن سهام هستند. تنها ADRهایی قابل معامله در بورس ایالات متحده هستند که توسط کمپانی‌های بین‌المللی ضمانت شده باشند که از مقررات فدرالی خاصی پیروی می کنند. انواع دیگر ADRها تنها میتوانند خارج از بورس توسط کارگذار-معامله‌گر یا سرمایه گذاران سازمانی معامله شوند. ADRها به سرمایه گذاران آمریکایی این فرصت را میدهد که سهام خود را با اضافه کردن دارایی خود در بازارهای خارجی و نوظهور تنوع ببخشند.
مثال:
تصور کنید یک کمپانی فناوری ژاپنی به نام دات مانیا، بخواهد به سرمایه گذاران آمریکایی سهام بفروشد. دات مانیا یک بانک آمریکایی پیدا میکند که سهام او را بخرد و رسید سپرده آمریکایی منتشر کند. ارزش سهام دات مانیا در ژاپن 200 یوان برابر با 85/1 دلار میباشد. بانک سپرده میخواهد قیمت ADRها برای جذب سرمایه گذاران یک نرخ رقابتی باشد. 85/1 دلار خیلی ارزان به نظر می آید. بنابراین آن‌ها سهام را با نسبت هر 10 سهم یک ADR دسته بندی کردند، که در این حالت، قیمت ADR برابر با 50 /18 دلار است. دات مانیا ADRهای خود را با ایجاد فرم‌هایی در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت و هزینه‌های لازم را برای معامله در بورس ایالات متحده پرداخت میکند. سرمایه گذاران آمریکایی حالا میتوانند ADRهایی که نمایانگر سهام در دات مانیا هست را بخرند و صاحب بخشی از کمپانی فناوری ژاپنی شوند.
